Lublin noclegi – opis, położenie, historia
Lublin jest miastem wojewódzkim (województwo lubelskie) leżącym na Wyżynie Lubelskiej, nad rzeką Bystrzycą – lewobrzeżnym dopływem Wieprza.
noclegi Lublin zalicza się do dawnych ośrodków osadniczych w Polsce. Początki osadnictwa na wzgórzu Czwartek archeolodzy datują na szósty-siódmy wiek. Korzystne warunki geograficzne i lokalizacja na skrzyżowaniu głównych dróg handlowych sprawiły, że Lublin od wczesnego średniowiecza pełnił ważną rolę w kontaktach między Wschodem a Zachodem.
Po raz pierwszy wymieniany na piśmie w 1198 r., prawa miejskie na prawie magdeburskim Lublin dostał za panowania Władysława Łokietka w 1317 roku.
Wieki XIV-XVI to najpomyślniejszy czas dla Lublina.
W wiekach XV-XVI miasto przeżywało rozkwit dzięki drodze handlowej znad Morza Czarnego na zachód Europy, czego efektem jest piękna lubelska starówka.
W 1665 r. Lublin zostaje splądrowany przez wojska rusko – kozackie, szczególnie dotknęło to dzielnice żydowską. Rok później miasto łupią Szwedzi dopełniając aktu zniszczeń lubelskiej zabudowy i dziesiątkując ludność.
Ożywienie przynosi dopiero wiek dzięwiętnasty. W latach dwudziestych zaczyna się intensywne porządkowanie miasta, a w drugiej połowie wieku powstają pierwsze manufaktury.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. Lublin się rozbudowuje, powstają nowe fabryki i budynki użyteczności publicznej, w tym też 1918 r. otwarto Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Od września 1939 do lipca 1944 miasto pod okupacją niemiecką. W czasie okupacji Niemcy zaożyli tu obóz koncentracyjny – Majdanek oraz getto dla ludności żydowskiej. Podczas Holokaustu zginęło około 40 tys. lubelskich Żydów, stanowiących przed 1939 ponad 1/3 ludności miasta. Zniknęło także całe tzw. Miasto Żydowskie, zespół budynków wokół zamku, czyli 3/4 budynków staromiejskich i cała dzielnica Wieniawa, zamieszkała głównie przez Żydów.
Od 23 lipca 1944 przez kolejne 164 dni Lublin pełnił rolę stolicy komunistycznej Polski.
Po wojnie Lublin stawał się stopniowo silnym ośrodkiem miejskim, o wielkim potencjale naukowym i gospodarczym. W lipcu 1980 r. w Lublinie i w pobliskim Świdniku miały miejsce pierwsze wystąpienia robotnicze, które doprowadziły, w wyniku podobnych wystąpień w Gdańsku i Szczecinie w sierpniu 1980, do powstania NSZZ „Solidarność” i następujących zmian ustrojowych w Polsce.